OBJAŚNIENIE OKINAWAN – PO JAPOŃSKU „PUSTA DŁOŃ”
DATA POWSTANIA pod koniec XIX wieku
TWÓRCA Odnowiciele
MIEJSCE POCHODZENIA Okinawa
Rozwój karate jako walki bez użycia broni jest w dużej mierze związany z zakazem noszenia broni narzuconego w okresie panowania króla Okinawy Shoshin (1477 – 1526), a następnie inwazji na Okinawę klanu Satsuma w 1609 roku.
Systematyzację współczesnego karate przypisuje się grupie znanej jako „Odnowiciele”, utworzonej pod koniec XIX wieku, która obejmowała grupę ekspertów od różnych sztuk walki z Okinawy. Pierwotnie było znane jako „to-de” lub „chińska dłoń” („te” było słowem chińskiego pochodzenia oznaczającym „dłoń”) aż do początku XX wieku, gdy nazwa „karate” została oficjalnie przyjęta.
Nowi bohaterowie
Karate stało się popularne na Zachodzie po II wojnie światowej, gdy amerykańscy żołnierze, którzy stacjonowali na Okinawie przywieźli je ze sobą do domu.
Wielu z wczesnych amerykańskich trenujących wychowało się na macho kulturze kowbojów, a powojenne uprzemysłowienie amerykańskiego społeczeństwa pozostawiło próżnię w której opowieści o postaciach i zdumiewających siłowych wyczynach dokonywanych mistrzów karate z Dalekiego Wschodu były przyjmowane entuzjastycznie.
To doprowadziło w popularnych mediach do eksplozji legendarnych herosów toczących bitwy przeciwko wszelkim przeciwnościom w imię prawdy, sprawiedliwości i honoru – cechy charakteru bardzo wysoko cenione w psychice Amerykanów i w świadomości mistrzów sztuk walk.
ĆWICZENIE WCZESNYM RANKIEM
Krótko po wschodzie słońca, mistrz karate z Okinawy trenuje w napięciu dynamiczne kata, wymyślone po to, aby dawało zdrowie i siłę.